اثر تجویز آلومینیوم خوراکی بر فعالیت تیروئید در موش صحرایی

مقدمه: در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیوی فعالیت غده تیروئید غیرطبیعی است و این بیماران دارای غلظت بالایی از آلومینیوم در سرم هستند. با توجه به این که در سال‌های اخیر اثر سمی این عنصر مورد توجه قرار گرفته، در این بررسی اثر مصرف آلومینیوم زیاد در رژیم غذایی در موش صحرایی بررسی شده است. مواد و روش‌ها: به رژیم غذایی موش‌های نر از نوع ویستار که در شرایط استاندارد نگهداری می‌شدند و دسترسی آزاد به غذا داشتند، مقدار 1620 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم غذا آلومینیوم (به صورت کلرورآلومینیوم) به مدت 40 روز اضافه شد. در پایان مقادیر آلومینیوم سرم، هورمون تیروکسین (T4)، تری‌یدوتیرونین (T3) و هورمون محرک تیروئیدی (TSH) اندازه‌گیری شد. اندازه‌گیری آلومینیوم با استفاده از دستگاه جذب اتمیک بدون شعله و اندازه‌گیری هورمون‌ها با استفاده از کیت‌های تجاری در دسترس انجام شده است. یافته‌ها: نتایج نشان داد که غلظت آلومینیوم گروه آزمون (1/0±3/6 میکروگرم در لیتر) با گروه شاهد (4/0±6/6) تفاوت معنی‌دار ندارد. هورمون T3 گروه آزمون (8/0±3/1 نانوگرم در صد میلی‌لیتر) در مقایسه با گروه شاهد (7/0±46/1) تفاوت معنی‌دار (05/0>p) نداشته است. هورمون T4 گروه آزمون (3/0±3 میکروگرم در صد میلی‌لیتر) نیز در مقایسه با گروه شاهد (5/0±/47) کاهش معنی‌داری داشته است. این در حالی است که غلظت TSH گروه آزمون و گروه شاهد اختلاف معنی‌دار با هم نداشتند. نتیجه‌گیری: نتایج این بررسی مشخص می‌کند که اولاً مصرف زیاد آلومینیوم می‌تواند فعالیت غده تیروئید را مختل نماید که این موضوع در تماس زیاد با این عنصر باید در نظر باشد. ثانیاً به نظر می‌رسد در این وضعیت محور پس‌خوردی (فیدبکی) درست عمل نمی‌کند که به احتمال زیاد نشان از اختلال در فعالیت سلول‌های تیروتروپ دارد.